Ons huis is bijna klaar! Tenminste, dat is wat we steeds zeggen. Andere mensen kijken ons dan nogal eens vreemd aan. Maar wat is een paar weken op 2 jaar verbouwen?
Sinds de laatste blog is er veel gebeurd. De aannemer is bezig met afronden, en we zijn nog steeds heel tevreden met het geleverde werk. Inmiddels liggen de nieuwe dakpannen en is het dak geheel waterdicht. De muren zijn gevoegd en binnen zijn de wanden gestuct.
Zelf zijn we de laatste weken vooral bezig geweest met schuren en lakken van de dakranden. Wel een spannend klusje boven op de steiger, dat vonden ook de buren die ons meermaals hebben gevraagd echt voorzichtig te zijn. Met hoogtevrees was het een hele overwinning om boven op de steiger te schilderen. Maar de echte uitdaging kwam voor de stukken waar geen steiger stond. Via een plank tussen beide steigers werd dit overbrugd door de aannemer om toch te kunnen schilderen. Geen reling, doodeng! Gelukkig heeft Jan hier niet zoveel moeite mee en heeft hij zich over zijn schilderaversie heen gezet om ook een stukje te lakken.
Binnen is het plafond inmiddels mooi wit gespoten. Helaas kunnen we nog niet starten met het verven van de muren (pardon! schilderen, want verven mogen we het van de aannemer niet noemen). Voordat we daar aan kunnen beginnen moet eerst de vloer gelegd zijn. Dit is de grootste uitdaging van de laatste weken.
Helaas heeft onze vorige aanneemster de anhydriet vloer laten gieten door een onderaannemer, en is ook deze onderaannemer niet betaald door haar (verrassing!). Dit zou natuurlijk geen probleem zijn als de ondervloer goed gelegd is. Helaas blijkt deze zo slecht gelegd te zijn dat de tegelzetter al direct bij binnenkomst, op de eerste dag, zei dat hij in 20 jaar niet zo'n beroerde anhydriet vloer gezien had. De enige oplossing zou egaliseren zijn, en zelfs dan vond hij het leggen van keramisch parket tegels in visgraatpatroon een slecht idee. Want ook na egaliseren zou de vloer niet vlak zijn.
Dit was natuurlijk wel tegen ons zere been, want we hebben tegels gekocht die heel mooi in een visgraatpatroon passen, maar die niet zo geschikt zijn voor een ander legpatroon. Na veel wikken en wegen zijn we uiteindelijk tot de afspraak gekomen dat wij de vloer met behulp van een laser zo vlak mogelijk gaan schuren.
Maar voordat het hiervan kwam diende de volgende uitdaging zich aan. De gegoten egaline laag kwam los van de ondergrond en barstte in allemaal kleine puzzelstukjes uiteen. Dat is waar we nu ongeveer staan. Maandag verwachten we een plan om dit probleem op te lossen. Tot die tijd zit verhuizen er dus helaas niet in. Maar ach, verbouwen is 2 stappen vooruit en 1 achteruit. Uiteindelijk is het nu bijna klaar.
Reacties
Een reactie posten