Doorgaan naar hoofdcontent

Het begin - je moet er even doorheen kijken

Het begon in het najaar van 2018 toch wat te kriebelen. De laatste deuren van ons oude huis waren geverfd. De verbouwing van de voordeur was in opdracht gegeven. En de huizen in onze straat gingen als warme broodjes over de toonbank. En dan?

We filosofeerden al een aantal jaar over het bouwen van ons eigen huis. Dat zou energieneutraal worden en van alle gemakken voorzien. Alle nieuwe kavels die beschikbaar kwamen hielden we nauwlettend in de gaten. We spraken met andere mensen die zelf een huis aan het bouwen waren en die waarschuwden ons voor de boetes die je betaalt voor iedere dag vertraging op zo'n nieuwbouwkavel en dat terwijl de aannemers omkomen in het werk. Dat risico durfden we niet aan in de huidige markt.

We besloten ons  te gaan oriënteren en bezichtigden huizen in Brielle, Oostvoorne en in Bergschenhoek. En toen zagen we dat ene, net gerenoveerde, huis aan de Rottekade. We waren op slag verliefd, maar wat een vraagprijs... Naïef als we waren dachten we dat andere mensen deze prijs vast ook niet zouden willen besteden aan dit huis en besloten we te onderbieden. Het huis ging dus aan onze neus voorbij maar heeft ons wel geïnspireerd voor onze huidige plannen.

We besloten op zoek te gaan naar een klushuis. Het weekend voor de bezichtiging van het eerste klushuis gingen we enthousiast aan de slag met schetsen en probeerden we een verbouwingsbegroting te maken. Tijdens de bezichtiging deden we onze best door de bruine tegeltjes en donkere woonkamer heen te kijken. We werden op slag verliefd op de tuin en de locatie en zagen de potentie.

Via via kwamen we in contact met Zamorah van Edit-A, een architect die ook hoofdaannemer is, en die ervaring heeft met grote renovaties. Zij kon gelukkig een paar dagen later mee naar het huis om te kijken naar de bouwkundige staat en dacht al in de beginfase veel met ons mee over de mogelijkheden en de prijsvorming. Na wat sparren, online rekentools invullen en schetsen durfden we het aan om een bod te doen en konden we het gelukkig eens worden over de prijs.

In de volgende weken werden de plannen in grote lijnen uitgewerkt om de taxateur te kunnen overtuigen en daarmee het huis te kunnen financieren. Gezien het flinke bouwdepot hadden we wel wat kritische vragen verwacht van de bank. Uiteindelijk bleek de bank zich meer zorgen te maken over de verkoop van ons oude huis dan over de enorme verbouwing die wij voornemens waren te gaan doen.

Na een hoop gedoe om de hypotheek rond te krijgen, kregen wij eind januari 2019 de sleutel van dit huis. Ons avontuur kon beginnen.

In de komende blogs willen we jullie meenemen in de verbouwing van ons huis. We hopen dat jullie geïnspireerd raken om ook aan de slag te gaan met energiebesparende maatregelen.









Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Puzzelen met de vloer

Ons huis is bijna klaar! Tenminste, dat is wat we steeds zeggen. Andere mensen kijken ons dan nogal eens vreemd aan. Maar wat is een paar weken op 2 jaar verbouwen? Sinds de laatste blog is er veel gebeurd. De aannemer is bezig met afronden, en we zijn nog steeds heel tevreden met het geleverde werk. Inmiddels liggen de nieuwe dakpannen en is het dak geheel waterdicht. De muren zijn gevoegd en binnen zijn de wanden gestuct.  Zelf zijn we de laatste weken vooral bezig geweest met schuren en lakken van de dakranden. Wel een spannend klusje boven op de steiger, dat vonden ook de buren die ons meermaals hebben gevraagd echt voorzichtig te zijn. Met hoogtevrees was het een hele overwinning om boven op de steiger te schilderen. Maar de echte uitdaging kwam voor de stukken waar geen steiger stond. Via een plank tussen beide steigers werd dit overbrugd door de aannemer om toch te kunnen schilderen. Geen reling, doodeng! Gelukkig heeft Jan hier niet zoveel moeite mee en heeft hij zich over zijn

Puin ruimen: een nieuw begin

We hadden er de moed niet voor. Als je er niet naar kijkt, dan is het er niet. Maar nu onze nieuwe aannemer op het punt staat om te beginnen konden we de bende van Edit-A, onze vorige aanneemster, niet meer ontkennen. We openden de zorgvuldig met duck-tape dichtgeplakte slaapkamerdeur en begonnen met opruimen. Tijdens het opruimen dwarrelde er op de gehele bovenverdieping een laag stof neer waar je je naam in kon schrijven en die menig hoestbui heeft veroorzaakt bij ons. Ook de vliering hebben we zorgvuldig opgeruimd en ontdaan van alle nutteloze materialen. De zeilen in de woonkamer die de nattigheid en schimmel verborgen voor de rest van het huis zijn inmiddels weg. Wat een ruimte! Een paar weken geleden voerden we al een volledige container vol achtergebleven puin af. Nu reden we naar de stort met een afgeladen aanhangwagen. Maar lang niet alles is puin. We kunnen hier zo langzamerhand een bouwmarkt beginnen in verschillende bouwmaterialen. Edit-A is waarschijnlijk niet voor ni

Eindelijk weer een bank!

De bank staat, en hij zit nog net zo lekker als in onze herinnering! Sinds een paar weken zijn onze spullen uit de opslag en kunnen we weer aan tafel eten en lekker op de bank een boek lezen.  In de vorige blog vertelden we dat de egaline vloer in 1000 stukjes uit elkaar barstte. De meest waarschijnlijke oorzaak was een te snelle droging door tocht in combinatie met een vrij dikke egalinelaag. Deze spanning kon de hechtlaag niet aan. De tegelzetter heeft de losse egaline uitgehakt en opgevuld met nieuwe egaline. Na wat discussies met de tegelzetter, die een visgraatpatroon in ons huis niet zo zag zitten, gaf hij aan het  te druk te hebben. Hij droeg een collega aan, die ons huis in 3 dagen tijd heel netjes heeft getegeld. We zijn echt blij met het resultaat! Daarna was het zaak wat muren te schilderen, want we konden niet wachten om eindelijk onze spullen uit de opslag te gaan halen.  Inmiddels is ook de keuken geplaatst, helemaal zoals wij hem voor ogen hadden. Alleen nog even wachten